Pemimpin Instruksional

Konsep kepemimpinan instruksional dimasyurkan pada awal tahun lapan puluhan, berdasarkan dapatan kajian yang menunjukkan bahawa sekolah yang berkesan biasanya dipimpin oleh guru besar atau pengetua yang peranan pemimpin instruksional yang tidak menumpukan semua masa dan tenaga pada hal-hal pengurusan rutin dan pentadbiran sahaja (Brookover & Lezotte, 1982). 

Michael Fullan, seorang pendidik terkenal di Kanada, mengatakan bahawa penekanan pada peranan pemimpin sekolah sebagai pemimpin instruksional ialah faktor utama yang meningkatkan kadar pembelajaran murid-murid sekolah (Fullan, 2002).

Newmann, King and Young (2000) menyatakan bahawa sekolah di mana murid-muridnya menunjukkan prestasi yang tinggi ialah sekolah yang memberi pengajaran yang berkualiti. Faktor kritikal yang menyumbang kepada kualiti pengajaran dan pembelajaran sesebuah sekolah ialah kapasiti sekolah.  Menurut Newmann, King and Young, pembangunan kapasiti sekolah bergantung pada pemimpin yang memberi penekanan untuk membangunkan kompetensi, pengetahuan dan kemahiran guru, mewujudkan komuniti profesional dalam kalangan guru, memastikan kepaduan program (program coherence) yang dilaksanakan di sekolah dan membangunkan sumber teknikal yang diperlukan bagi menyokong proses pembelajaran dan pengajaan di sekolah berkaitan.   Dengan lain kata, sekolah yang berkualiti dari segi pengajaran dan pembelajaran dipimpin oleh pemimpin instruksional yang berkesan.